Afgelopen zomer heb ik een nieuw lange afstandswandelpad op de Balkan gelopen, de Via Dinarica White Trail. Een veelbelovende route die zijn weg vindt langs talloze bergkammen, heuvelruggen, meren, rivieren, kloven en prominente toppen in de Dinarische Alpen. Uitgerust met een grote rugzak, twee paar FiveFinger schoenen en een super-de-luxe GPS trok ik van Albanië naar Slovenië. Te voet door de Dinarische Alpen. Een voettocht van ruim 1500 kilometer door Europa’s grootste Karst gebergte.

Polako Polako

˝Polako polako˝ – rustig aan doen, was mijn motto. Ik wilde de tijd nemen. Tijd om alle indrukken, ontmoetingen en belevenissen te ervaren, op me in te laten werken en een plekje te geven. Voor mij was het lopen van de Via Dinarica meer dan een mooie voettocht of een stoere solo-hike. Het was een reis, een ontdekkingstocht, een avontuur. En dat is het nog steeds. De finish voelde als een nieuw begin. In plaats van terug naar huis te vliegen, heb ik besloten langer in de Balkan te blijven. Dichtbij de bergen, de mensen en de natuur die nog steeds een onbeschrijflijke aantrekkingskracht op me hebben.

hiking_via_dinarica_white_trail_slovenia_suhi_vrh
De finish?

Albanië

Na een maandje acclimatiseren in de Sarajevo, begon ik op 17 juni met lopen. Valbona (Albanië) is officieel het eindpunt van de Via Dinarica, maar ik vond het een mooi idee om terug naar het Westen te lopen. Valbona ligt in een overweldigend mooi dal in het Prokletije gebergte. Ze dwingen gezag af, die zogeheten ˝vervloekte bergen˝. Omringd door hoge, grillige pieken voelde ik me klein en log, terwijl te midden van de met bloemen bezaaide velden het speelse, ondeugende kind in me naar boven kwam. Ruig en lieflijk tegelijk.

Albanië_Thethi_NP
Thethi NP, Albanië

Montenegro

In Albanië ben ik vreemd genoeg slechts een handje vol andere wandelaars tegen gekomen. Voornamelijk Duitsers die een stuk van de ˝Peaks of the Balkans˝ trail liepen. Montenegro was plaatselijk druk bevolkt. Durmitor NP is bijvoorbeeld erg populair bij wandelaars, maar zodra je uit het door dagjeswandelaars bereikbare gebied bent, heb je het rijk voor jezelf. Hier en daar een herder met wat schapen of een Katun waar enkele families op afgelegen plekken hoog in de bergen op traditionele wijze de zomer met hun vee doorbrengen. Deze eindeloos uitgestrekte bergketens is wat Montenegro voor mij typeerde. Sluimerend, zinderend en indrukwekkend.

via_dinarica_white_trail_montenegro_Škrčko_jezero
Škrčko jezero Durmitor, Montenegro

Bosnië en Herzegovina

De Via Dinarica is nog in ontwikkeling, slechts in Bosnië Herzegovina is de White Trail officieel geopend. In Bosnië en Herzegovina verbindt de Via Dinarica verschillende majestueuze massieven met elkaar. Dit betekent fikse hoogteverschillen, indrukwekkende uitzichten en een ongekende verscheidenheid aan landschappen. Dag in dag uit. Een land met grote contrasten, uitersten, diversiteit en expressiviteit. Zowel de natuur als de mensen wisten mij diep te raken. Een schoonheid die verder gaat dan een mooi plaatje of praatje. Ongepolijst, puur en eerlijk.

BLOG | Krassen en kloven

Kroatië

Kroatië vroeg om een andere aanpak, omdat er op een aantal trajecten nog geen sprake is van een trail. Wandelpaden tussen de populaire gebieden (pareltjes) zoals Dinara, Paklenica, Velebit en Risnjak, zijn veelal overgroeid of afwezig. Skippen van deze “tussenstukken” is een optie, maar ik besloot om de pareltjes via fietsroutes aan elkaar te lopen. Veel asfalt, maar daardoor veel tijd om om je heen te kijken. ˝Elk nadeel heb zijn voordeel.˝

mijn via dinarica trail in kroatië
Kamperen aan de voet van Dinara

Slovenië

Tegen de tijd dat ik in Slovenië aan kwam, had de herfst zijn intrede gedaan. Dagen die snel korter werden, koude nachten en gesloten berghutten. Hier en daar zelfs al wat sneeuw. Tegelijkertijd veranderden de dichtbegroeide, bossige heuvels en bergen in een prachtig sprookjesachtig kleurenspel. Betoverend warm en magisch mooi.

Nanos was voor mij het eindpunt. Van Valbona naar Vipava. Van puntige pieken naar plat plateau. Ik viel even stil. Keek achterom, naar de weg die ik had afgelegd. Dit is het dan, besefte ik me. Bijna vier maanden gelopen en nu ben ik klaar. Oeff. Wow en jeej!

slovenia_dolenje_jezero_cow_street
Cowstreet in Dolenje Jezero, Slovenia

Te voet door de Dinarische Alpen

Tijdens mijn voettocht heb ik bijna dagelijks een verhaal geschreven en op mijn blog geplaatst. Deze kan je hier teruglezen. Op dit moment ben ik bezig alle gegevens over de route, condities, faciliteiten en bezienswaardigheden heb verzameld op mijn Outdooractive Platform te plaatsen. Zo probeer ik de trail voor toekomstige Via Dinarica wandelaars een stukje toegankelijker te maken.

Voor meer informatie over de Via Dinarica kan je een kijkje op www.viadinarica.com nemen.

6 Reacties

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

EVAdinarica

Schrijft verhalen || Wandelt op de Balkan

Dit vind je misschien ook leuk...