Wat beweegt mij?

Een ongecoördineerde stroom van gedachtes, stemmetjes, verlangens, dromen, fantasieën, plannen en verwachtingen overspoelt me. Ik vind het moeilijk om dit soort vragen te beantwoorden, omdat ik nogal de neiging heb om dingen grondig aan te pakken. Ik zou bijvoorbeeld kunnen vertellen wat mij letterlijk aan het bewegen maakt, dan denk ik aan sporten of reizen – trekken op de fiets of te voet.

Maar ik zou ook verder kunnen gaan en me afvragen wat me überhaupt beweegt om te gaan bewegen of wat me beweegt in het leven. Dat is het moment dat ik vast loop en mijn pen neer leg. Hier moet ik helemaal niet aan willen beginnen, bibbert een stemmetje in mij. Toch ga ik het proberen, wetende dat ik mijn antwoord(en) zal blijven bijschaven zo lang ik leef.

Wat beweegt jou of wat inspireert jou?

Het zijn twee verschillende vragen, maar is het antwoord ook verschillend? Wat inspireert mij om te bewegen? Hoe langer ik erover nadenk, hoe lastiger ik het vind. “Wat beweegt jou?” was de vraag die SlimFysio onder haar logo had staan. Maandenlang heb ik in een door SlimFysio bestickerde auto rondgereden, zonder zelf fatsoenlijk over deze vraag na te denken. Het is pakkend en motiverend, maar het zette mij pas aan het denken toen ik overspannen thuis kwam te zitten en níet meer bewoog.

Ik word bewogen door de overtuiging dat eerlijkheid het langst duurt. Misschien maakt dit me hopeloos naïef en kwetsbaar, maar ik wil hier graag in geloven. Zo wil ik graag mijn leven leven. Ben ik een idealist? Een opportunist? En misschien wel een optimist? Het zou kunnen, al weet ik eigenlijk niet precies wat het betekent.

Ik streef ernaar – ik hoop – ik geloof – ik verwacht – dat als ik mijn leven eerlijk, oprecht en bewust leef, ik iets kan bijdragen en betekenisvol kan zijn. Wat? Dat kan van alles zijn. Het maakt in die zin niet zoveel uit wát ik doe, maar het gaat mij erom hóe.

Eerlijk is eerlijk, ik ben lang niet altijd even positief. Het komt regelmatig voor dat ik me laat leiden door frustratie, angst en teleurstellingen die me een verbitterde en cynische kijk op de wereld bezorgen. Dit vind ik vreselijk, ik kan me dan zo machteloos en verloren voelen dat ik het liefst in bed kruip om er pas uit te komen als het leven weer leuk is.

Hoge pieken en diepe dalen wisselen elkaar af. En soms zijn ze er tegelijkertijd. Ik vind het een geruststellende gedachte dat alles altijd in beweging zal zijn. Dat het leven verandert en zal blijven veranderen. Emoties, pijn, verdriet, maar ook euforie, liefde en geluk zijn continue in beweging, ze verdwijnen en komen weer terug.

“Wat beweegt jou?” beweegt me om door te pakken, om deze vraag aan anderen te stellen. Waardoor worden andere mensen bewogen? Ruby heeft een week geleden een blog geschreven over verwachtingen. Ze verwacht dat het allemaal wel goed zal komen. Alles. Het leven. Maar wat beweegt haar? Is het haar optimistische levensinstelling? Zijn het haar verwachtingen van vrede en vrijheid of is het een rotsvast vertrouwen dat haar beweegt? Ik zal het haar vragen 🙂

2 Reacties

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

EVAdinarica

Schrijft verhalen || Wandelt op de Balkan

Dit vind je misschien ook leuk...