Budovici, Oko Treskavica household. Eind van de middag kwam ik aan, maar voor mijn gevoel bracht ik er een hele dag door. Wat een paradijselijk mooie plek en wat een hilarische gastheren. Jut en jul. Soepje aan het pruttelen, overal gereedschap en een prachtig onderhouden tuin. Hun systeem kon ik niet ontdekken, maar ze waren continue in de weer.

Trots lieten ze me allerlei technische vernuftigheden zien. Bij de open haard werd een waterleiding systeem aangelegd, ik neem aan om de boel van warm water te voorzien. De oven in de tuin stond in verbinding met waterrad, geen idee waar dat goed voor was. Maar het mooiste vond ik nog wel het spiegeltje dat op een boomstam naast de kraan was getimmerd, gewoon handig als je je tanden aan het poetsen bent.

Treskavica household
Treskavica met roze bloemen ervoor

Treskavica household

Een jonge hond gebruikt elk onbewaakt ogenblik om er met je slippers vandoor te gaan. Een kat klimt speels de ladder naar het dak op en daagt de hond uit. Van binnen komt getimmer en ik zit prinsheerlijk in het avondzonnetje aan een picknicktafel onder een natuurlijk dak van druivenplanten.

Ik lijk wederom de eerste gast te zijn, de mannen keken me verward aan. “Oko Treskavica household?” “Da, Treskavica” en ze wezen naar de bergen. “Uhhh.” “Kafa?” Ja ok, koffie dan maar. “Via Dinarica, da. Super.” Een rondleiding. šator, nee niet kamperen. Je krijgt een kamer! Loop maar mee. De fontein werd aangezet en ik kreeg een paar slippers, want zelfs in het paradijs hoor je niet op blote voeten te lopen.

Buurman en buurman

Eso komt uit de schoorsteen gekropen. Hij heeft een theedoek op zijn hoofd. Korte pauze. Toch maar even de ladder naar binnen brengen. Een sigaretje. “Heeeey buurman!” Ik hoor mijn naam vallen. “Hollandia, sama” iets met bergen “Albanija, Crna Gora” en hij gaat verder met lassen. Of zoiets.

Een gezellige chaos. Rakija uit een twee liter fles waar ooit cola in heeft gezeten. “Bijele cola” zegt Tifat. Jaja. Jabuka. De mannen de delen het glaasje. Ik vraag me af of het broers zijn. We maken een foto. De telefoon gaat, buurman vertrekt. Nog een zelfgemaakte sigaret. De zon verdwijnt achter de bergen. De hond is er vandoor met Tifats schoen en van binnen komt gezaag. Er wordt een natte schoen uit het water gevist en ik neem nog een slokje “cola”.

Another day in paradise!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

EVAdinarica

Schrijft verhalen || Wandelt op de Balkan

Dit vind je misschien ook leuk...