Een paar weken geleden vroeg ik om advies met betrekking tot Lowbudget pelgrimeren. Oftewel hoe je met weinig geld toch een lange afstandsroute kan lopen. Niet alleen kreeg ik veel tips binnen, ook veel mensen waren nieuwsgierig naar de uitkomst. Daarom schrijf ik nu een blog waarin ik de ingezonden tips & tricks, de adviezen en ideeën met jullie deel.
Allereerst is er denk ik niet zoiets als dé ultieme tip. Wat voor de één fantastisch werkt, kan een ander ronduit verschrikkelijk vinden. En wat voor de één een klein budget is, kan een ander misschien alleen maar van dromen… Dat betekent ook dat er niet één manier of de juíste manier is. Gelukkig maar.
Lowbudget pelgrimeren, mijn tips & tricks
Inmiddels ben ik twee weken onderweg en heb ik 300 kilometer van het Pelgrimspad gelopen. Hoewel het niet de eerste keer is dat ik een lange afstand route loop, is dit wel de eerste keer dat ik zo vroeg in het jaar in Nederland rondtrek. Daar komt bij dat ik campings vermijd en wat spullen betreft, moet roeien met de riemen die ik heb. Dit maakt dat ik het gevoel heb me een beetje buiten de gebaande paden te begeven. Binnen de regels, het toch net ff anders doen. Het op mijn manier doen. Nogmaals, er is wat mij betreft niet één of dé manier, maar aan de hand van ervaringen van anderen kan je wel je eigen strategie ontwikkelen. Daarom neem ik een aantal van mijn eigen ervaringen in dit tips & tricks verhaal mee.
Overnachten, lees: kamperen
Wanneer je echt lowbudget wilt trekken is kamperen een voor de hand liggende optie. In Nederland riegelt het van de campings, van boerencamping tot vijfsterren recreatieoorden, je struikelt erover. Toch viel het mij tegen wat je hiervoor moet betalen. Veelal is de prijs gebaseerd op twee personen met auto. Als het meezit is er een trekkersveldje, maar zelfs dan ligt de prijs rond de 15 euro.
Een leuk initiatief dat nu ook n Nederland begint op te komen, is campinmygarden. Mensen stellen hun achtertuin (soms voor een kleine vergoeding) ter beschikking voor trekkers. Vlakbij Zullichem liep ik op de Meidijk tegen een bordje aan waarop stond “wandelaars ook welkom“. Een echtpaar dat daar in de molen woont, hebben een prachtige lap grond waar ze een gedeelte voor kampeerders hebben ingericht. Het was puur toeval dat ik hier aan het einde van de dag belandde, maar in principe zijn deze adressen online te vinden.
Gastvrijheids netwerken
Een soortgelijke community is vrienden op de fiets. Hier word je voor 12 euro lid om toegang tot alle overnachtings-mogelijkheden te krijgen. Vaak kan je dan binnen slapen, dus als je het goed uitkient, hoef je wellicht je kampeerspullen niet eens mee te nemen. Een groot deel van de tips die ik binnenkreeg, waren vergelijkbaar. Couchsurfing, Warm Showers, BeWelcome, Hospitality Club. Henk van Dillen heeft hier een goed verhaal over geschreven, “De ultieme lijst met online gastvrijheidsnetwerken voor fietsreizigers.”
Het leuke hiervan is dat je bij mensen terecht komt die open staan voor wat jij doet. Vaak hebben ze zelf geweldige reisverhalen en het is een leuke manier om een kijkje in een ander leven of cultuur te krijgen. Het nadeel vind ik dat je moet plannen. Ik wil lopen en maar zien waar ik eindig. Bovendien heb ik geen zin om continue mijn telefoon met internet te gebruiken om adresjes op te zoeken. Daarom heb ik een andere strategie. Ik klop op goed geluk bij mensen aan. Wanneer ik een veld of een picknicktafel zie, vraag ik of ik mijn tent daar mag opzetten. Dit werkt ontzettend goed!
Het echte pelgrimeren
Het helpt wanneer je een verhaal hebt, bijvoorbeeld wanneer je een bepaalde route, doel, passie of motief hebt. Of wanneer je een ‘echte’ pelgrim bent. In dat geval kan je een pelgrimspaspoort speciaal voor Camino-gangers aanvragen. Hiermee kan je goedkoop in herbergen en dergelijken terecht.
Mensen waarbij je onverwachts aanklopt, vinden het over het algemeen fantastisch, ze zijn nieuwsgierig en ontzettend gastvrij. Een praatje bij een kop koffie, een wijntje of een maaltijd is bijna orde van de de dag. Dit maakt mij ongelooflijk blij. Nederlanders zijn zo knorrig nog niet!
Legaal wildkamperen
Natuurlijk kan het zijn dat je niet zo zit te wachten op al dat contact met vreemden. Ik heb ook dagen dat ik gewoon even alleen wil zijn. Paalkamperplaatsen en bivakzones zijn dan een geweldige uitkomst. Dit zijn bivakplekken waar je gratis mag verblijven. Ik heb ze in mijn GPS gezet, maar ben er tot nu toe maar twee tegen gekomen. Bij Avelingen, 5 kilometer voor Gorinchem heb ik een nachtje legaal tussen de bosjes geslapen.
Stiekem wildkamperen?
De garantie om alleen te zijn is er natuurlijk nooit, daarvoor rest de stiekem-wildkampeer-tactiek. Een hangmat helpt om je minder zichtbaar tussen de bomen te verschuilen en laat nagenoeg geen spoor achter. Een tarp is een ander alternatief voor de tent, snel opgezet en nog sneller afgebroken. Het is echter wel lastig om beestjes buiten te houden…
Ik heb gemerkt dat ik me niet prettig bij dat stiekeme voel. Ik slaap onrustig en ben veel te bang voor boswachters. Dit is persoonlijk, maar wanneer ik ongevraagd ergens sta, doe ik dat liever in een veld. Ik hou van openheid en wanneer ik open en bloot sta, hoef ik me minder betrapt te voelen. Ik weet het, het klinkt niet heel logisch, maar het gaat erom waar je je goed bij voelt. En laten we wel wezen, ik heb het voordeel vrouw en blond te zijn ;-).
De uitrusting
De overnachtingsstrategie bepaalt voor een groot deel de inhoud van je rugtas. En het formaat van de rugtas. Ik ga even uit van kamperen, omdat ik veel vragen krijg over wat ik allemaal mee heb én hoe ik aan die spullen ben gekomen.
Allereerst heb ik in mijn eigen omgeving gevraagd of ik het een en ander kon lenen. Het is verbazingwekkend wat mensen nog op zolder hebben liggen en eigenlijk nooit gebruiken. Zelf bleek ik ook een behoorlijke reserve uitrusting te hebben. Ik heb in de loop der jaren veel vervangen om lichter en compacter te kunnen trekken, maar die spullen liggen nog in Zagreb… (lang verhaal) Het gevolg is dat je het daardoor moet doen met wat je krijgt, maar het kost je geen cent.
Tweedehands spullen online
Online zijn er verschillende initiatieven zoals Peerby waar je van alles van je buren kan lenen. Maar ook Facebook is ideaal. Wanneer je een beetje rond vraagt in wandel-vraag-en-aanbod en tweedehandsspullen groepen, levert het je in no time een volle rugtas op. Daarnaast is er nog Marktplaats en winkels zoals de Decathlon waar je je voor weinig geld toch goed spul vandaan kan halen. Soms hebben de Aldi en de Lidl goed spul liggen en ook bij de Xenos kan je zo nu en dan goedkope wandel-en kampeerspullen op de kop tikken.
Zelf maken
Als je genoeg tijd hebt, zou je een aantal dingen zelf kunnen maken. Een hangmat, een lakenzak (extra laag voor in je slaapzak) en zelfs een brander. Het is eenvoudig om bijvoorbeeld van lege blikjes een spiritusbrander in elkaar te knutselen. Toen ik ging zoeken naar voorbeelden kwam ik op allerlei scouting- en doe-het-zelf websites uit. Hier heb ik een voorbeeld, maar er zijn er talloze te vinden.
Evenals de talloze blogs die uitgebreid op materiaal ingaan. Het is onmogelijk om volledig te zijn, daarom noem ik kort een paar tips die ik binnen kreeg. Gebruik boterhamzakjes om over je sokken in je schoenen te doen wanneer deze niet waterdicht zijn en het heel hard regent. Gewone plastic zakjes om je spullen waterdicht te verpakken. Het is weliswaar minder sterk dan de ultra-light-weight-waterproof-stuff-bags, maar altijd voor handen.
Multifunctionele spullen
Zoek een tak om een wandelstok van de maken. Je kan kiezen voor een quilt, een soort halve slaapzak. Dit bespaart ruimte en gewicht (en waarschijnlijk zijn er veel mensen die ooit zo’n ding hebben aangeschaft en er toch weer vanaf wilden ;)). Leer vuur maken, dan heb je geen brander nodig. Water vind je bij begraafplaatsen. Wees creatief met wat je hebt, zet je spullen multifunctioneel in. In deze blog neemt Marianne van Ginhoven je mee in haar reis naar een (ultra)lichtgewicht rugtas en geeft ze een hoop originele tips. (Klik op het kruisje en scroll naar beneden om meer blogs van haar te lezen.)
Sponsoren
Tot slot is er wellicht een mogelijkheid om je te laten sponsoren. Materiaal, overnachting en eten, het kan allemaal. Ook hierbij komt je goede verhaal, missie of passie goed van pas. Iemand kwam met het idee om een onderzoek van mijn tocht te maken. “Hoe gastvrij is Nederland?”
Zelf word ik gesponsord door Vibram FiveFingers, Deuter en Leki. Voor mij is het belangrijk dat ik achter de producten sta, dat ik ze uitdraag. Gezien er altijd wel een tegenprestatie geleverd moet worden en ik niet wil dat dit de insteek van mijn tocht beïnvloedt, zeg ik niet zonder meer ja tegen sponsoring.
Uitgaven onderweg
Eten is mijn voornaamste kostenpost. Ik fantaseer er vaak over te kunnen overleven van wat de natuur te bieden heeft. Avontuurlijk en goedkoop. Het loont de moeite om je hierin te verdiepen, maar ik moet bekennen dat ik dat tot nog toe niet heb gedaan. Wel weet ik wat ik nodig om zonder honger, lekker te kunnen lopen. Er schijnt een Engelse vrouw die Frankrijk is doorgelopen op brood met ui.. Dat gaat mij iets te ver, maar ik ben het er absoluut mee eens dat eten eenvoudig mag zijn.
Eten enzo
Ik zweer bij havermout. Elke ochtend kook ik water, giet dat over een havermout-kaneel-rozijnen mengsel en klaar is Kees. Wanneer ik fruit of melk(poeder) heb, voeg ik dat toe, maar ik ben dan ook dol op havermout, veel meer heb ik niet nodig. Roggebrood met pindakaas staat bijna standaard op mijn lunchmenu en gedroogd fruit, zoute pinda’s, eierkoeken, ontbijtkoek vind ik prima voor tussendoor. ’s Avonds doe ik simpel, couscous of polenta met bonen, kikkererwten, linzen of vis uit blik, aangevuld met paprika, courgette of andere rauwe groenten voldoet voor mij. Je kan ook thuis maaltijden maken en deze vriesdrogen. Daar zijn verschillende methodes voor, dit is één van de vele voorbeelden.
Inkomsten onderweg
Als wandelaar heb je weinig nodig, maar mocht het geld toch opraken, zijn er verschillende manieren om het aan te vullen. Zelf schrijf ik artikelen en blogs voor zowel mijn eigen als voor andere websites. Zo komt er af en toe een beetje geld binnen, maar veel is het niet. Je talenten inzetten is wat ik telkens weer hoor. Of dat nou schrijven, verhalen vertellen, muziek maken of tekenen is, het kan allemaal. Als je wilt én als je geduld hebt, kan je er wellicht “bed en brood” mee verdienen. Maar als je meer van het handen uit de mouwen steken bent, zou je fruit kunnen gaan plukken. Of waar het nu het seizoen voor is, asperges steken. Ik heb wel eens staan afwassen voor een bord avondeten en paarden geborsteld voor een lift. Natuurlijk kost het tijd en moet je een beetje geluk hebben, maar waar een wil is, is een weg.
Blikopener thuis laten
Een andere manier om maaltijden te regelen is je blikopener vergeten. Ik kreeg de originele tip om mijn blikopener thuis te laten zodat je bij mensen moet gaan vragen of je er eentje kan lenen. Dikwijls nodigen ze je uit om mee te eten. Of ik het bewust zo zou willen spelen weet ik niet, maar wat ik wel weet, is dat contact met andere mensen goud waard is.
Het voelt goed om een ander te helpen en het voelt goed om te delen en te geven. Door contact te maken en open te staan voor de ander, ben je vaak in staat om meer te geven dan je in geld of goederen kan uitdrukken. Evenals hetgeen je ontvangt.
Terwijl ik op een terrasje met een biertje dit verhaal aan het uploaden was, raakte ik aan de praat met een echtpaar. Toen ik om de rekening vroeg, kwam ik erachter dat zij die voor me betaald hebben. Contact is goud, of in dit geval, bier waard!
Lang lang verhaal en dan is er vast nog van alles aan toe te voegen. Ik zou zeggen, doe dat gerust in de vorm van een berichtje onderaan!
Tot zover de tips & tricks voor lowbudget pelgrimeren.
Wanneer je ook passeert of niet.. of nooit… hier gratis eten gratis slapen voor lange afstand lopers gratis ik kom jullie zelf afhalen als je desnoods in de buurt bent
Grtj
Wat tof! Ennuh, waar is hier ;)?
Hier is Lummen (B)
🙂 ik ga opzoeken!
ik heb je verhaal gelezen. Wat ben je een ongelooflijke kanjer! ik ben zelf voornemens om van huisuit naar Santiago te lopen, Inmiddels ben ik al in etappes begonnen. maar overnachten doe ik in refugio’s 5 a 6 euro per nacht of in een klooster. Mocht je in de buurt komen ben je hier ook altijd welkom. Zou het erg leuk vinden om naar je ervaringen te luisteren. Ps. ik heb je blog gepost bij mijn favorites. Ik wens je een veilige en plezierige voetreis, waarin je oneiondig veel lieve mensen blijft ontmoeten die jou behulpzaam zijn op je reis. Geniet van al het moois om je heen. Buen Camino
ps: ik ben te volgen op
joke’s voettocht naar santiago de compostela reisblog
Hay Joke,
Ik ga je blog opzoeken, leuk! Ik vind het enorm inspirerend om ervaringen uit te wisselen, als ik erachter ben waar “in de buurt” is, kom ik een keertje buurten 😉
Groetjes Eva
Hoi Eva, mooi verhaal. En vooral, op een boeiende manier geschreven. Het havermoutverhaal kan ik helemaal beamen. En vooral ook dat hetgeen wat voor jou geldt niet voor een ander hoeft te gelden. Ik ga volgend jaar juni/juli 2018 1000km lopen van Oostenrijk naar Nijmegen. Een soort eigen ‘Santiago’! Ik ben dan wel weer van het plannen, maar zoals je al zei, ieder zijn ding. Ik loop dan ook van hotel naar hotel of B&B of Gasthof. Een ding hebben we allemaal gemeen, we houden van buiten zijn, genieten van de omgeving en dat al wandelend ontdekken. Ik hoop dat mijn tocht een onvergetelijke ervaring wordt en ik daar een mooi verhaal met foto’s en video aan over hou. Ik loop die tocht tevens om geld in te zamelen voor Spieren-voor-Spieren. En kan ik door mijn spieren te gebruiken anderen weer helpen. Ik wens nou nog vele mooie wandelkilometers toe. Groetjes André
Klopt, ieder zijn eigen ding. Daar is niets goed of fout aan. Mooi project, ik ben heel erg benieuwd. Als je te volgen bent, zou me een linkje willen sturen? GrtzEva
Een goede manier op wat langer onderdak te hebben, is een tijd mee te werken op een project, helpen opbouwen, helpen in de keuken, tuinonderhoud, noem maar op. Wereldwijd zijn er talloze te vinden. Het kan een doel zijn van een wandelreis. Ik heb met veel plezier je blog gelezen en wens je heel veel succes met al je omzwervingen.
Wat grappig dat je dit noemt, in feite is dat mijn backup plan voor als ik echt geen cent meer heb. Er zijn idd zoveel verschillende adresjes waar je voor kost en inwoning aan de slag kan. Dat lijkt me nog steeds een super ervaring..