Ik vind dat we met z’n allen meer over poepen zouden moeten praten. Het is (als het even mee zit) een dagelijkse bezigheid van ieder mens en toch rust er zo’n taboe op. Ja, het stinkt. Een ja, het is oncharmant, maar het is nog veel oncharmanter als je het niet doet. Helse pijnen, vieze windjes en ongeloofwaardige smoesjes. Denk je eens in wat er met je gebeurt als je het dagen lang op moet houden. Niet te doen.

Bij de ASAC, de Amsterdamse Studenten Alpen Club, gingen er de meest geweldige poepverhalen rond. Klimmers in een multipitch (lange rots route van meerdere touwlengtes) die echt niet konden wachten tot ze boven waren. Een touwgroep op de gletcher die eventjes allemaal de andere kant op moeten kijken, terwijl de middelste klimmer zijn hoopje op de sneeuw legt. En de klimmers achter hem die daar dan vervolgens omheen moeten lopen.. De gouden regel was dan ook die van de k’s. Koffie, kakken, klimmen. Toch liepen we ook daar figuren rond die stug bleven volhouden dat meisjes niet poepen.

Poepen_in_de_wildernis_nederland
Waar o waar?

Trucjes

Juist ja. Dat doen we dus wel. Een nee, geen bloemetjes. Eindeloos veel trucjes heb ik in de loop der jaren ontwikkeld om mijn ochtendbehoefte te verhullen. Gezien ik niet de enige ben die hiermee in zijn (haar) maag zit, heb ik bovendien tal van tips van anderen verzameld en in de praktijk gebracht. Poepen voor het douchen en dan lekker veel zeep gebruiken. De muziek aanzetten voor je je terugtrekt. Tegelijkertijd je tanden poetsen, je haar föhnen of, in het geval van ernstige gehorigheid, de douche alvast aanzetten.

Om te voorkomen dat er onnodig veel water wordt verspild een om te voorkomen dat er meiden (en kerels) met bizarre buikkrampen blijven rondlopen, vind ik dat we ons niet langer moeten schamen dat we poepen,  maar er juist van genieten.

Wat ik heerlijk vind aan wandelen, lange tochten lopen, is dat je zo met de basisdingen bezig bent. Eten, drinken, slaapplaats zoeken. Je weg vinden, je veiligheid in de gaten houden, naar je lichaam luisteren. Het is een continue proces van afwegen, kiezen, besluiten en naar je behoeftes luisteren. Poepen hoort daar dus ook bij.

Het is me dikwijls gebeurd dat ik alles prima op orde had, maar geen poepplek kon vinden. Dan kan alles nog zo goed geregeld zijn, ervan genieten lukt dan niet. Kunnen poepen hoort bij de eerste levensbehoeftes wat mij betreft.

Poepen_in_de_wildernis_limburg
In de geul dan maar?

Poepplekken

Laten we wel wezen, ik doe echt niet moeilijk over in de bosjes hurken, maar er zijn gevallen wanneer dat echt niet kan. Wanneer er geen bosjes zijn bijvoorbeeld. Langs een druk fiets- of wandelpad zonder beschutting en daar zijn er heel veel van in Nederland. Maar dicht bij een woonwijk, is ook niet zo netjes om de struiken te gaan bevuilen.

Vandaag nog kon ik toen de nood hoog was, geen fatsoenlijke plek vinden. Op hoop van zegen liep ik een dorp in op zoek naar een café. Was er niet. Ik durfde niet zomaar bij mensen aan te bellen om het toilet te gebruiken. Omdat ik moest poepen! Ik was de wanhoop nabij, ik werd zelfs jaloers op de honden die op de hondenuitlaatstrook onbezorgd hun gang gingen.

Het volgende dorp, vijf kilometer verder, had een supermarkt. Ik vroeg een beetje onbeholpen bij de klantenbalie of ze ook een bezoekerstoilet hadden. Bezoekerstoilet (?!). “Nee, dat hebben we niet, maar ik roep wel even een collega, dan mag je boven het personeelstoilet gebruiken.” De collega, een knappe vent, nam me mee naar boven, wees me de deur van het damestoilet en ging daar vervolgens voor staan wachten. Paniek! Zo lukt het dus niet! Oh neeee, ik blokkeer. Na een paar keer diep ademhalen wist ik mezelf te bedaren. Eva, je komt hier nooit meer terug. Wat is nou het helemaal het ergste dat er kan gebeuren? Dat deze jongen tijdens de lunch een smakelijk verhaal aan zijn collega’s kan vertellen. Ontspan.

Bij boer Jan op het gazon
Bij boer Jan op het gazon

Op het gazon

Het nadeel van bij mensen in de tuin kamperen, is dat je je behoefte niet op het gazon gaat doen. Een ook niet tussen de landbouwmachines,  naast een picknicktafel of op een een recreatie veldje. Dus dan zou je het op. Als het mee zit, kan je het toilet van je gastheer of vrouw gebruiken, zoniet, dan zul je moeten wachten tot de eerst volgende gelegenheid. Vandaag liet die een halve dag op zich wachten. Dat loopt gewoon niet lekker.

Gelukkig heb ik het nu beter voor elkaar. Vannacht slaap ik naast de koeien van boer Jan. Ik heb toegang tot de stal waar ik water kan halen en het toilet mag gebruiken. Ik moet wel heel erg hard mijn best doen om deze koeien te overtreffen. Heerlijk, voor mij eventjes geen poepstress.

Lang leve het boerenleven!

KOE
Boe

7 Reacties

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

EVAdinarica

Schrijft verhalen || Wandelt op de Balkan

Dit vind je misschien ook leuk...