Terwijl ik heerlijk aan een picknick tafel van het avondzonnetje zit te genieten komt er ineens een auto voorbij scheuren. Een oud gammel ding dat zowel een stofwolk als een onbeschrijfelijk ongezonde uitlaatgasgeur achter laat. Ik knipper met mijn ogen en vraag af waar die auto in hemelsnaam naar toe rijdt. Deze weg loopt toch dood? En ik zit toch min of meer aan het einde van de weg?

Ik ben bij de oude zaagmolen in Vrhnika pri Ložu die bij de bron van de Obrh ligt. Vorig jaar liet Benjamin Žnidaršič, de eigenaar van dit stukje land, mij deze prachtige plek zien. Hij heeft er een soort cultureel recreatie centrum van gemaakt. Zomers komen hier kinderen kamperen en workshops volgen, maar er zijn ook regelmatig bijeenkomsten voor kunstenaars. Het terrein is tiptop verzorgd en staat vol met beelden en andere kunstwerken. Een klein paradijsje. Een prachtig rustgevende plek en perfect om te kamperen.

De auto rijdt vol gas omhoog, de bossen in. Erg ver zijn ze niet gekomen, want amper vijf minuten later hoor ik de auto terug komen. Vol gas. Vlak bij mijn picknicktafel stopt ie. Er stappen (klimmen, want één deur kan niet open) twee jongens uit. Een van de twee loopt met een fles en een emmer naar de rivier terwijl de ander de motorkap open doet. Met veel geschreeuw en gematcho communiceren de jongens over iets dat er gedaan moet worden. Ik begrijp niet waarom ze zo druk doen. Sloven ze zich uit? Zijn ze dronken? Of hebben ze teveel redbull op? Ik weet het niet, maar hun gedrag is absoluut niet normaal. Stoned misschien?

Gefascineerd kijk ik toe. Ze hebben mij nog niet gezien. Of wel, maar ze besteden in ieder geval geen aandacht aan mij. Ze zijn volledig gefocust op de auto. De jongen met de emmer en de fles water komt terug. Hij houdt de fles onderste boven boven de motor. Een hels gesis en gestoom stijgt op. Nog meer geschreeuw en gematcho. Na de fles volgt de emmer. Serieus, 10 liter water wordt in de motor(kap?) uitgestort. Gaat die auto hier ooit nog weg komen?

De jongen met de fles gooit de fles weg. In het gras. De andere jongen klimt de auto in en start de motor die natuurlijk niet start. Hij probeert het nog een keer. En nog een keer. Er komt rook onder de motorkap vandaan. De jongen van de fles geeft een trap tegen de fles en doet de motorkap weer open. De ander probeert nog een keer te starten. Ik heb geen idee hoe, maar de auto rijdt weg. Met open motorkap. De jongen zonder fles rent er achter aan en springt via de achterdeur naar binnen. Weg zijn ze.

Ik sta op en gooi de fles in de prullenbak.

Mijn paradijsje
Mijn paradijsje

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

EVAdinarica

Schrijft verhalen || Wandelt op de Balkan

Dit vind je misschien ook leuk...