Tijdens eerdere tochten vond ik fijn om me terug te trekken met een luisterboek. Het was een manier om de eindeloze storm aan gedachten te doen verstommen. Ik zou kunnen mediteren of proberen heel mindful door het leven te gaan, maar luisteren naar een verhaal is meer dan een vorm van afleiding. Omdat ik mezelf continue onderdompel in een andere cultuur, een andere taal en andere gebruiken, heb ik af en toe behoefte aan iets eigens. Iets bekends, iets Nederlands. Iets vertrouwds in feite.

Jan Wolkers en Nederlandse kinderboeken deden het altijd goed, maar hoe graag ik mezelf ook verlies in een verhaal, ik mis het wisselen van gedachten. Ik mis gesprekken met mensen die minder anders zijn dan de mensen die ik hier ontmoet. Nu heb ik daar een semi oplossing voor, de podcast van Botte & Ype & soms Paulien: Eeuw van de Amateur. “Dé podcast over ALLES. En een handleiding voor het bestaan.” Geniaal als je het mij vraagt. Natuurlijk ben ik slechts een luisteraar, maar door te luisteren naar hun gedachtenwissels en ideeën, word ik zelf ook geprikkeld.

Ik lig te grinniken in m’n tentje tussen de kippen, koeien en schapen, beren, zwijnen en misschien wel wolven. Vervolgens grinnik ik om de situatie. In Kosovo luister ik naar gebabbel dat gaat van fietslichtjes voor iemand anders uitknippen wanneer hij deze per ongeluk heeft aan laten staan tot wel of niet met het vliegtuig op vakantie gaan. Over of een uitzicht op sneeuwbergen tot het canon der geruststellingen behoort (ik vind van niet), over theezakjes, fotostrips, zin in het leven, de zin van het leven of het gebrek ervan. Over schoenen aantrekken wanneer je thuis werkt (huh?), of het terecht is dat kinderen nog steeds automatisch de achternaam van hun vader krijgen en zo meer.

Net als een aantal andere luisteraars krijg ik de neiging om mee te praten. Dat voelt wat dubbel. Enerzijds is het heerlijk om naar iets te luisteren dat een gevoel van herkenning geeft, anderzijds wordt het feit dat ik alleen in een vreemde omgeving ben, benadrukt. De buitenstaander. Toch is de Eeuw van de Amateur een soort steun. Het steunt me te horen dat ik niet de enige ben met onwillekeurige gedachtenkronkels, donkere dagen, onzekerheden en angsten. Maar ook dat je hier helemaal niet dramatisch over hoeft te doen. Het is wat het is en we maken er het beste van.

Hier op de Balkan waar het zoveel om traditie draait. Om wie je bent, wat je bent, waar je vandaan komt, wat of waarin je gelooft, waar je grootvaderen geboren zijn, ben ik automatisch meer het hele identiteitsgebeuren bezig. Wie of wat ben ik dan? Ja, ik ben Nederlands,  een Amsterdamse, maar wat houdt dat in? In feite maakt het me allemaal weinig uit, maar ik merk wel dat ik het fijn vind om af en toe iets vertrouwds te voelen. Iets bekends. Iets Nederlands.

In de Eeuw van de Amateur podcast herken ik van alles. Onderwerpen die ik als typisch Nederlands bestempel, maar ook de vrije insteek van deze vaak twee uur durende podcast. De nuances, de associaties, de humor, de grillige randjes en ja de taal. Wat is taal toch fijn. Mijn eigen taal.

Zodoende laat ik Jan Wolkers en de kinderboeken even links liggen en kruip ik met Botte & Ype in de tent. En soms Paulien.

Met Botte & Ype in de tent
Selfie in de tent

Aan de Engelse kant van mijn website plaats ik verslagen (route reflections) waar ik (min of meer) van dag tot dag schrijf over mijn belevenissen en over de route. Hier vind je mijn trailnotes van de Via Dinarica in Kosovo.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

EVAdinarica

Schrijft verhalen || Wandelt op de Balkan

Dit vind je misschien ook leuk...