Huh, hoor ik het nu goed? Een toeter? Alweer zit ik bij een kerkje, maar nu midden in de bergen. Het regent. Daarom ben ik gestopt met lopen. Het kerkje is open. Dus zit ik nu ín een kerkje. Ik hou niet van nat worden. Nat worden en dan wanneer de zon ondergaat en het koud wordt een nog van de ochtenddauw natte tent opzetten waar je met je natte zooi in moet kruipen. Als het niet hoeft, dan liever niet nee. Verrek, weer die toeter. Wat moet dat toch met die toeters en bellen?

PPT | toeters en bellen
PPT kusttrail

Baai van Kotor

Hemelsbreed zit ik amper twee kilometer van de kust. De Baai van Kotor ligt hieronder. Ik weet dat daar van die enorme cruiseschepen de baai komen ontsieren, maar dat ik die hier kon horen, dat had ik niet verwacht. Dat het kusttoerisme zich een weg naar boven zou banen verbaast me minder. Er is een weg en er zijn uitkijkpunten. De met de auto bereikbare uitkijkpunten loop ik meestal snel voorbij. Foto shoots die daar plaats vinden zijn natuurlijk hilarisch, maar het maakt me ook een beetje verdrietig. Toerisme, Instagramhotspots en veel te dure koffie.

Het is jammer dat het kerkje zo vervallen is. Er zitten grote scheuren in het plafond en overal ligt stof en muizenkeutels. De iconostase staat nog overeind, maar verschillende panelen zijn beschadigd. Verval. Zonde en bijzonder tegelijk. Persoonlijk vind ik vervaalde schilderingen mooier dan de met schreeuwerige kleuren gerestaureerde varianten. Het jammere zit ‘m meer in het feit dat ik in deze bende niet mijn matje ga uitrollen.

Koeien op de weg
Koeien op de weg
Nog meer koeien en toeters en bellen
Nog meer koeien

Velji Zalazi

Buiten komen er bellen mijn kant op. Het vervallen kerkje staat in een spookdorp waar stieren met grote bellen rond grazen. Één stier heeft het zwaar. Kermend en kreunend loopt hij in het wilde weg te loeien. Het wandelpad loopt dwars door dit ruïnedorpje, Velji Zalazi genaamd. “Er zijn talloze vlakke stukken om je tent op te zetten.” stond er in het PPT guidebook. Klopt, alleen die dolle stier maakt het een beetje link.

Toeterende cruiseschepen, een met muizenkeutels bezaaid vervallen kerkje en linke stieren. Oja en regen. Toch vind ik het fijn hier. Het is op een treurige manier mooi. De verlatenheid, het verdwenen bergleven met slechts wat sporen van de vroegere bedrijvigheid. Vergane glorie. Verdwenen glorie. De beschaving wordt opgeslokt door de natuur terwijl beneden het omgekeerde aan de gang is. Daar wordt de natuur opgeslokt door de beschaving. Alhoewel, beschaving?

Toeters en bellen.

Schuilkerk Velji Zalazi
Schuilkerk Velji Zalazi
POST | Iconostase in vervallen kerkje op de kusttrail van Montenegro | Via Dinarica Blue trail
Iconostase

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

EVAdinarica

Schrijft verhalen || Wandelt op de Balkan

Dit vind je misschien ook leuk...