In Sarajevo ga ik altijd naar hetzelfde guesthouse, Guesthouse Bistrik. Ik geloof dat dit nu de vijf of zesde keer is dat ik daar ben. Ik …

In Sarajevo ga ik altijd naar hetzelfde guesthouse, Guesthouse Bistrik. Ik geloof dat dit nu de vijf of zesde keer is dat ik daar ben. Ik …
Een prachtige heuvel, heerlijk uitzicht. Een avondje alleen. Ik heb het nodig. De laatste avond in het wild. Semi wild, boven een gehucht. Tevreden dump …
In mijn vorige blog bekende ik dat ik nog wel eens een bezienswaardigheid over sla. Echter, wanneer bezienswaardigheden zich op mijn route en bijvoorbeeld midden …
Inmiddels ben ik alweer ruim een week in Sarajevo en voel ik me uitgerust. Ik voel zelfs alweer de kriebels om op pad te gaan. …
Een stukje verderop wordt een kudde schapen naar beneden geschreeuwd. De honden blaffen fanatiek mee. Ik hoop dat ze niet mijn kant op komen, maar …
Vlašić, van verre zag ‘m al liggen. Twee weken geleden gehuld in een dik pak sneeuw, maar tegen de tijd dat ik aan kwam waren …
Het is 7 uur en het is donker. Mijn tent is gevuld met slaapzak. Een nieuwe, oude slaapzak. Mijn enorm warme donsslaapzak. Mijn slaapzak zonder …
Het is groen, omringd door bergen, doorkruist door drie rivieren, een vette waterval midden in de stad en een boel historie. Jajce. Kerken, moskeeën, oude …
Het gaat niet. Het gaat wel. Het gaat niet. Het gaat niet heel lekker. Het is bikkelen. Zo wil ik niet meer door. Maar ik …
Van lief en zonnig naar donker en nat en weer terug naar lief en zonnig. Van vol goede moed naar hoe ver moet ik nog? …
Ik vang dromen. Vluchtige flarden van verlangens. Eerst laat ik ze sudderen. Ideeën, wensen. Beelden. Voorstellingen. Wat vertellen ze me? Deze dromen? Waar komen ze …
“Madame, please open your tent.” Vlug schiet ik mijn slaaplegging in. Zul je altijd zien, ben je je net aan het wassen, belt er iemand …
Twijfel de twijfel. Wat zal ik doen? Ik kom er weer eens niet uit. Via Martin Brod naar Klekovača, dat is leuk, van de watervallen …
Nu moet ik naar één van de ingangen om de/een wandelroute naar Štrbački buk op te pakken. Via de weg. Een weg die ik twee …
Verloren, niet eens zoekende, ik voel me gewoon verloren. Geen grip. Op niets. Bijna niets. Onrustig, hartkloppingen. Alsof ik in een coconnetje zit zonder zicht …
Misschien is wat ik wil niet mogelijk, maar ik vermoed dat het vooral zeer ongebruikelijk is. Men komt niet verder dan uit te roepen dat …
“Plan A, ik vlieg naar Zagreb, neem de bus naar Vrbovsko en dan lopen we naar Plaški waar ik met de trein terug naar Zagreb …
Ik heb het goed voor elkaar. Dolgelukkig lig ik in een warme huisje midden in het bos. Planinarska Kuča Javorovo Kosa. Buiten waait de wind, …
Gorski Kotar, het meest bosrijke stukje Kroatië. Het is me nog niet helemaal duidelijk hoe de grenzen lopen, waar Gorski Kotar begint en waar het …
Weken, zo niet maanden probeer ik me door het boek “The Power of NOW” heen te worstelen. Een bestseller die je gelezen moet hebben. Drie …
Laten we voorop stellen dat ik echt niet zo’n held ben. Echt niet. Vorig jaar liep ik met een gezellig rinkelende beerbel aan mijn tas …
Natuurlijk is het super flauw om nu het twee dagen regent, sLOVEnië in sloRAINië te veranderen. Ik heb immers ontzettend goed weer gehad. Twee of …
Terwijl ik heerlijk aan een picknick tafel van het avondzonnetje zit te genieten komt er ineens een auto voorbij scheuren. Een oud gammel ding dat …
Vorig jaar liep ik de Via Dinarica White Trail van Albanië naar Slovenië. Een handvol andere Via Dinarica hikers liepen de route andersom. Of eigenlijk liep ik …
Ik hoor iets. Een knorrende buik, maar niet de mijne. Het verplaatst. Knappende takjes. Hmm. Het is weer stil. Een druppende kraan. Krekels. En ik …
Nog net geen jaar geleden liep ik precies waar ik nu loop. Nanos ligt nog steeds parmantig te lonken en te pronken. Ze bakent de …
Ik hoor ze. Knabbelen, knagen. Springen, spelen. Ritselen, rennen. Pihhhh, pihhhh. Zoiets. In de bomen, tussen de bladeren. Op de kerk, bij mijn tent. Pihhhh, …