Wanneer ik wakker lig, besef ik me dat ik bijna nooit wakker lig. Ik ga naar bed als ik moe ben en val nagenoeg onmiddellijk …

Wanneer ik wakker lig, besef ik me dat ik bijna nooit wakker lig. Ik ga naar bed als ik moe ben en val nagenoeg onmiddellijk …
Zoals gebruikelijk staat er een file voor het spoor, de slagboom is gesloten. En zoals gebruikelijk is er in de verste verte geen trein te …
Er zijn een aantal dingen waar ik uren naar kan kijken. Bergen, wolken, schapen, mieren en de zee. Ik zit in een appartementje in Herceg …
Huh, hoor ik het nu goed? Een toeter? Alweer zit ik bij een kerkje, maar nu midden in de bergen. Het regent. Daarom ben ik …
Zoals met veel lange afstand routes op de Balkan is het ook met de kusttrail in Montenegro (die door Lovćen National Park en aangrenzende bergen …
Tijdens eerdere tochten vond ik fijn om me terug te trekken met een luisterboek. Het was een manier om de eindeloze storm aan gedachten te …
Waar ligt de grens tussen gastvrijheid en iemand beroven van zijn vrijheid? En wanneer ik het een grensgeval? Hoe bewaak ik mijn grenzen en in …
Het gesprek gaat over mij, maar ik word er niet meer in betrokken. “Ze begrijpt het niet” vang ik op. Alsof ze door hebben dat ik best wel iets begrijp, beginnen ze sneller en zachter te praten. Het is niet verkeerd bedoeld. We begrijpen elkaar gewoon niet, al zouden we elkaar verstaan.
Dat je wil genieten, dat je blij wilt zijn. Dat je jezelf gelukkig wilt prijzen, dat je dankbaar bent, je je dankbaar voelt. Wat als …
Het is gek om op precies dezelfde plek in precies dezelfde situatie te zitten. Twee jaar verstreken en er is geen steek veranderd. Zo lijkt …
Een prachtige heuvel, heerlijk uitzicht. Een avondje alleen. Ik heb het nodig. De laatste avond in het wild. Semi wild, boven een gehucht. Tevreden dump …
Een stukje verderop wordt een kudde schapen naar beneden geschreeuwd. De honden blaffen fanatiek mee. Ik hoop dat ze niet mijn kant op komen, maar …
Het is 7 uur en het is donker. Mijn tent is gevuld met slaapzak. Een nieuwe, oude slaapzak. Mijn enorm warme donsslaapzak. Mijn slaapzak zonder …
Het is groen, omringd door bergen, doorkruist door drie rivieren, een vette waterval midden in de stad en een boel historie. Jajce. Kerken, moskeeën, oude …
Het gaat niet. Het gaat wel. Het gaat niet. Het gaat niet heel lekker. Het is bikkelen. Zo wil ik niet meer door. Maar ik …
Van lief en zonnig naar donker en nat en weer terug naar lief en zonnig. Van vol goede moed naar hoe ver moet ik nog? …
Ik vang dromen. Vluchtige flarden van verlangens. Eerst laat ik ze sudderen. Ideeën, wensen. Beelden. Voorstellingen. Wat vertellen ze me? Deze dromen? Waar komen ze …
Verloren, niet eens zoekende, ik voel me gewoon verloren. Geen grip. Op niets. Bijna niets. Onrustig, hartkloppingen. Alsof ik in een coconnetje zit zonder zicht …
Ik heb het goed voor elkaar. Dolgelukkig lig ik in een warme huisje midden in het bos. Planinarska Kuča Javorovo Kosa. Buiten waait de wind, …
Gorski Kotar, het meest bosrijke stukje Kroatië. Het is me nog niet helemaal duidelijk hoe de grenzen lopen, waar Gorski Kotar begint en waar het …
Weken, zo niet maanden probeer ik me door het boek “The Power of NOW” heen te worstelen. Een bestseller die je gelezen moet hebben. Drie …
Natuurlijk is het super flauw om nu het twee dagen regent, sLOVEnië in sloRAINië te veranderen. Ik heb immers ontzettend goed weer gehad. Twee of …
Ik hoor iets. Een knorrende buik, maar niet de mijne. Het verplaatst. Knappende takjes. Hmm. Het is weer stil. Een druppende kraan. Krekels. En ik …
Nog net geen jaar geleden liep ik precies waar ik nu loop. Nanos ligt nog steeds parmantig te lonken en te pronken. Ze bakent de …
Het is onvermijdelijk, herinneringen komen terug. Ze ploppen zomaar op. Sommigen flitsen voorbij en laten slechts een vaag spoor achter, anderen blijven sluimeren. Heerlijk nostalgisch, …
Het is me nog niet gelukt om in één keer goed te lopen. Naar beneden naar het toilet, dat gaat, maar terug is een probleem. …
Nog maar eens koffie zetten. Ik zit half in mijn slaapzak met mijn rechterbil op een zitlap die ik onderweg gebonden heb en mijn linker …
Het is 22 juli, de verjaardag van mijn opa. Ik heb moeite met de dagen bijhouden, ik merk dat het zondag is wanneer ik op …
Schrijven. Soms gaat het vanzelf en soms niet. Dan denk ik teveel. Ben ik me ervan bewust dat er mensen zijn die het lezen. Of …
Bergpaadjes maken me blij. Geen gesteun en gekreun, geen brandende kuiten. Ik voel me licht, vrolijk en ik ben een beetje opgewonden. Een kriebel in …
Ik moet alweer plassen, maar het regent. Niets mis met een beetje regen, ook niet met een beetje boel regen, maar plassen in de regen, …
Lief dagboek, Vandaag was nat en koud, gelukkig zat binnen. Een rustdag in het dal. Een dal op twaalfhonderd en nog wat meter. De hagelstenen …
Op m’n oranje matje naast m’n grijze huisje. Bovenop een heuvel met uitzicht op de Bodensee. Ik hoor lammetjes mekkeren, speedboten racen en er komt …
Oh wat voel ik me een ouwe zeur. En oh wat baal ik van mezelf dat ik mijn humeur zo laat beïnvloeden door andere mensen. …
Een keuze. Voor de zekerheid heb ik verschillende GPX-tracks op mijn GPS gezet, handig dacht ik, dan weet ik een beetje wat de mogelijkheden zijn. …
Ik lig in mijn tentje en luister naar het getik van de regen. Het regent pijpenstelen. In een hoosbui bereikte ik Bärenbrunnerhof, een Gasthaus met …
Beteuterd sta ik naar het kaartenautomaat te kijken. Een treinkaartje terug naar waar ik vandaan kom, kost bijna 40 euro. Het is heet. Ik wil …
Mijn vader zit vol goed bedoelde adviezen en wijze levenslessen. Hij heeft vaak gelijk, maar niet altijd. Of pas achteraf. Ik probeer duidelijk te maken …
Ik sluit mijn ogen en luister. Elke avond weer. Wanneer ik m’n tentje heb opgezet, kan ik urenlang liggen of zitten luisteren. Ik zou wat …
Ik schrijf vaak over het weer, merk ik. Het weer houdt me bezig. Niet omdat het weer het een eenvoudig onderwerp is om een praatje …
Een super zonnige dag, fantastisch! Tijd voor een terrasje. Eens in de zoveel dagen trakteer ik mezelf op een kopje koffie, of als ik het …
Ik blijf nog even liggen en laat de zon mijn tent ontdooien. Vanmorgen werd ik wakker in een krakende, witte tent. Móói! Mijn adem maakt …
Een haat liefde verhouding heb ik met clichés. Het staat me tegen ze te gebruiken, maar ze zijn vaak zo waar. Ik ben altijd alles …
Hoewel het aantal kerkgangers in Nederland nog steeds afneemt, neemt het aantal pelgrims serieus toe. Al eeuwenlang lopen er jaarlijks duizenden, zo niet honderdduizenden mensen …
“Hey, een fietser!” Nieuwsgierig lopen Arne en ik de paalkampeerplaats bij Avelingen op. Naast een klein tentje staat een toerfiets met twee Ortlieb fietstassen. De …
Ik vraag me regelmatig af waarom ik in hemelsnaam alles, al mijn overpeinzingen, gedachtes en ideeën het wereld wijde web op gooi. Ik vraag me …
Ik ben in Zagreb. De zon schijnt, mensen wandelen voorbij. Anderen rennen of fietsen en ik zit op een bankje. Op het bankje naast me zit …
˝Hey Eva, are you sad?˝ Verwoed probeer ik een antwoord te typen. Delete het. Begin opnieuw. Delete en schrijf uiteindelijk: ˝Yes I am.˝ Ik weet …
Mijn loopneus veeg ik af aan mijn mouw. Mijn haar zit in een knot die zonder elastiek ook blijft zitten. Ik heb het koud, maar …
Tegen beter weten in ben ik toch bij berghut Alan gaan slapen, Planinarski dom Alan. Ik was gewaarschuwd dat het een ongezellige boel is met …